اهمیت فرزندآوری و عزم دولت در امر ازدواج جوانان

بدون شک همگی از آماری که گریبانگیر این سالهای ایران شده است باخبریم ؛ آماری که افزایش عدم تمایل به ازدواج در بین جوانان و اهمیت ندادن به مقوله فرزندآوری را نشان میدهد !
این مبحث را با طرح چند سئوال ادامه خواهیم داد که توسط یک جامعه شناس و استاد دانشگاه ( امیرمحمود حریرچی ) پاسخ داده شده است :
1- آقای حریرچی مشکلات جمعیتی و پایین آمدن نرخ فرزندآوری ، چه تبعات اجتماعی و انسانی میتواند به همراه داشته باشد ؟
برای بررسی این مشکل ، باید به دلایل بالا رفتن سن ازدواج در کشور بپردازیم .
در حال حاضر متوسط سن ازدواج در کشور ما برای زنان حدود 25 سال و برای مردان حدود ۲۸ تا ۲۹ سال است و این درحالیست که این مشکل برای زنان بیشتر از مردان مسأله ساز است .
سن ازدواج وقتی به بالای ۳۵ سال می رسد ، احتمال بارداری زنان نیز کمتر می شود ؛ علاوه بر این ، نکته ای که در حوزه ی سلامت روی آن تأکید می کنند ، تخمک های سالم همگی تا قبل ۳۰ سالگی زنان ، از بدن آنها خارج می شود و احتمال تولد کودکان سالم ، بعد از این سنین کمتر خواهد شد .
در حال حاضر در کشورمان حدود 1.5 میلیون زوج نابارور وجود دارد ، در حالی که اگر افراد ، زود ازدواج کنند و زود بچه دار شوند ، هم احتمال باروری آنها بیشتر می شود و هم در صورت ناباروری ، درمان آنها اثربخشی بیشتری خواهد داشت .
در کنار مباحث مربوط به سلامت ؛ وقت گذاشتن برای کودک و رسیدگی به او اغلب در سنین بالای ۳۰ ، به دلیل تحلیل قوای بدنی سخت تر است و اگر فرد در سنین کم باشد ، توان بیشتری برای این کار دارد . این در حالی است که لزوم وقت گذاشتن برای کودکان امروزی بیش از گذشته احساس می شود .
2- چه عاملی باعث شده است که جوانان امروزی نسبت به جوانان دیروزی کمتر میل به ازدواج و همچنین فرزندآوری داشته باشند ؟
جوانان امروزی دیگر به راحتی به ازدواج و فرزندآوری تن نمی دهند و دوست دارند تا جایی که ممکن است این فرایند را به تأخیر بیندازند.
در حال حاضر ، اکثر افرادی که ازدواج می کنند ، بعد از سه تا چهار سال تصمیم می گیرند فرزندی داشته باشند و همچنین در اکثر موارد زوجین مایل نیستند بیشتر از یک فرزند داشته باشند .
در علم روانشناسی کودک عنوان می کنند ، هرچه فاصله ی سنی والدین و فرزندان بیشتر باشد به همان نسبت تربیت فرزندان سخت تر می گردد و این باعث می شود فرزندان هم به همان اندازه حرف شنوی کمتری از والدینی داشته باشند که با آنها فاصله سنی و نسلی زیادی دارند .
3- آیا تشویق به فرزندآوری و بالا بردن میل به ازدواج در حالتی که زیرساخت های این امر فراهم نیست نمی تواند تهدیدی برای سلامت جامعه تلقی شود ؟
به طور حتم ، زنانی که در شرایط فرزندآوری قراردارند به مراقبت های ویژهای نیاز دارند که اگر بر فرزندآوری بدون ایجاد زیرساخت های رفاهی تأکید شود ، کمبود امکانات و پایین آمدن سطح رفاه می تواند به پایین آمدن سطح بهداشت بینجامد که همین عامل ، سلامتی مادر و کودک را تحت الشعاع قرار خواهد داد .
دولت ها در کشورهای توسعه یافته ، همه ی تلاش خود را به کار می بندند تا بارداری و فرزندآوری به بهترین شکل ممکن و با نهایت بهداشت و عالی ترین تغذیه برای زنان انجام شود ، زیرا این مراقبت ها ، سلامتی آحاد افراد جامعه را تضمین می کند.
آلودگی شهری و تأثیری که برخی عوامل محیطی مانند آلودگی هوا و پارازیت ها بر سلامت زنان دارند ، همه ی دولت ها را بر آن داشته است که تمهیداتی برای این مشکل بیندشیند و آمار سقط جنین در اثر عوامل محیطی را کاهش دهند.
در کنار این عامل ، مردانی که همسرشان باردار است نیز باید توجه و مراقبت ویژه ای از همسر خود داشته باشند .
در آخر باید به دولت ها و حمایت هایی که از زنان باردار انجام می دهند اشاره کنم .
درباره ی ازدواج و به ویژه فرزندآوری ، شاهد هستیم که دولت ، دائما بر لزوم این امر تأکید می کند ، اما به ایجاد زیرساخت ها و حمایت های اجتماعی که باید در این زمینه انجام دهد بی توجه است . ( البته این اواخر ، کارهایی در این زمینه انجام شده است که بایستی این قبیل خدمات ، روز به روز نمود عملی بیشتری پیدا کند تا کل کشور توانسته باشد یک سرمایه گذاری پرمنفعت ، به منظور پرورش و رشد کودکانی کاملا سالم و عالی به آینده ی ایران ، انجام داده باشد )
بازنشر شده از : نی نی بان