همه چیز درخصوص پرفنازین دارویی با خاصیت های گوناگون
در این مقاله قصد داریم درخصوص دارویی صحبت کنیم که دارای خواص متعددی می باشد ؛ دارویی تحت عنوان پرفنازین که درمانگر مؤثری برای بیماران روحی و روانی محسوب می شود .
پرفنازین در بیماری اسکیزوفرنی و بیماران روانی ، مانیا و داروی کمکی کوتاه مدت استرس در حالت شدید ، تحریکات روانی حرکتی ، هیجان و تحریکات رفتاری شدید و ناگهانی ، استفراغ و تهوع شدید به کار می رود .
موارد منع مصرف پرفنازین :
همراه با سایر داروهای تضعیف کننده سیستم اعصاب مرکزی ، همراه با سایر داروهای تضعیف کننده مغزاستخوان ، در بیماری فئوکروموسیتوم ، در بیماران مسن دچار آشفتگی و بی قراری نباید مصرف شود .
هشدارهایی در خصوص مصرف پرفنازین :
1- پرفنازین در افراد دچار بیماریهای قلبی ـ عروقی ، عروق مغزی ، پارکینسون ، اختلالات تنفسی ، صرع و عفونت حاد ، صدمات کلیوی و کبدی باید با احتیاط مصرف شود .
2- در بیمارانی با سابقه ی یرقان ، لوکوپنی ، میاستنی گراو ، کم کاری تیروئید ، هیپرتروفی پروستات و گلوکوم با زاویه ی بسته ، خصوصا در افراد مسن با احتیاط مصرف گردد .
عوارض جانبی پرفنازین :
خواب آلودگی ، سستی ، کابوس شبانه ، بی خوابی ، بی ثباتی ، افسردگی ، خشکی دهان ، یبوست ، احتباس ادرار ، تاری دید واحتقان بینی از عوارض شایع پرفنازین هستند .
تداخل های دارویی پرفنازین :
مصرف آن همراه با داروهای ضد آریتمی و نیز داروهای ضد هیستامین نظیر ترفنادین و آستمیزول یامسدد گیرنده بتا مانند سوتالول ، خطربروز آریتمی بطنی را افزایش می دهد .
داروهای ضد افسردگی خصوص انواع سه حلقه ای سبب افزایش غلظت خونی و نیز اثرات ضد موسکارینی این دارومی گردند .
پرفنازین ممکن است باعث کاهش آستانه ی تشنج شده و با اثر داروهای ضد صرع مقابله نماید .
مصرف این داروهمراه با داروهایی مانند متوکلوپرامید ولیتیوم خطر بروز عوارض خارج هرمی را افزایش می دهد .
همچنین پرفنازین با اثر داروهای ضد پارکینسون مانند بروموکریپتین ولوودوپا مقابله می نماید .
نکات قابل توصیه :
1- مصرف این دارو درکودکان زیر سن ۱۴ سال توصیه نمی شود .
2- این دارو ممکن است ایجاد خواب آلودگی نموده و موجب اختلال در انجام کارهایی شود که نیاز به دقت و هشیاری دارند .
مقدار مصرف پرفنازین :
پرفنازین در حالاتی نظیراسکیزوفرنی یا سایر اختلالات روانی ، مانیاو درمان کمکی کوتاه مدت اضطراب شدید ، اغتشاشات روانی ـ حرکتی ، هیجان و رفتارهای خطرناک ابتدا به میزان ۴ میلی گرم ۳ بار در روز تجویز و بر حسب پاسخ دهی میزان مصرف حداکثر تا ۲۴ میلی گرم روزانه تنظیم می گردد . ( لازم به ذکر است که در افراد مسن ، نصف تا یک چهارم افراد بزرگسال به کارمی رود . )
منبع : familydoctor