نورخورشید عاملی قوی تر از شکست عاطفی

با کوتاه شدن روز ها آمار افراد افسرده بالا می رود ، غافل از آن که دلیل این عمر عدم وجود نورخورشید کافی می باشد ، شکست در مسائل عاطفی دلیل اصلی شناخته می شوند .

تغییر فصل همیشه هم بدون عوارض نمی باشد ، زمستان علاوه بر بالا بردن آمار سرماخوردگی زمینه را برای ابتلا به بیماری های روحی نیز آماده می کند و اصلی ترین عامل در این راستا کمبود نورخورشید است .

هرچند که قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم نورخورشید می تواند به سلول های پوستی آسیب برساند و یا باعث ایجاد انواع بیماری ها در انسان گردد ، کمبود نورخورشید در فصل زمستان باعث بوجود آمدن علائمی مانند افسردگی در فرد می شود . احساس خستگی و سست شدن در انجام کارها همچنین تمایل به خواب بیشتر در کنار افزایش میل و کشش به کربوهیدرات ها از نشانه های افسردگی فصلی می باشد .

علت بروز چنین حالتی فعالیت بیشتر غده ی پینه آل در مغز است . غده ی پینه آل در صورت عدم وجود نورخورشید بهتر فعالیت می کند و هورمونی به نام ملاتونین از خود ترشح می کند که تاثیرات منفی بر احساس و خلق و خوی افراد می گذارد .

بیشتر میزان ترشح ملاتونین از غده ی پینه آل در ساعات 2 تا 3 نصف شب می باشد ، درست در زمانی که کوچکترین اثری از نورخورشید وجود ندارد . حالات افسردگی ناشی از ترشح و فعالیت این غده از اواخر شهریور تا اواخر اسفند ماه ( دقیقا با کوتاه شدن روز ها ) بیشتر در انسان بروز می کند . در این مورد وجود نور مصنوعی ( لامپ و… ) به هیچ وجه نمی تواند جبران کننده ی نورخورشید باشد .

هرچند علائم افسردگی در اثر کمبود نورخورشید بسیار نزدیک و شبیه به علائم افسردگی در گونه های مختلف می باشد ، اما اگر این اختلالات با شروع فصل سرما ( پاییز و زمستان ) بروز کرده و با فرارسیدن بهار از بین بروند می توان گفت افسردگی فرد ناشی از نبودن نورخورشید می باشد و این خود نیازمند آن است تا فرد مدت زمانی در حدود چند سال زیر نظر باشد .

در هر صورت با وجود آنکه در مان و یا راه پیشگیری قطعی برای این اختلال اعلام نشده است ، قرار گرفتن در فضای باز و در معرض نورخورشید و همینطور استراحت به موقع در شب می تواند تا حدودی علائم و تاثیرات منفی آن را کم کند .