میراث فرهنگی آثاری به قدمت تاریخ یک کشور

هر کشور به نسبت قدمت و تاریخی که بر آن گذشته است ، دارای آثار تاریخی و به اصطلاح میراث فرهنگی می باشد . میراثی که گواه از تاریخ آن کشور دارد .

از گذشته تا به امروز میراث فرهنگی برای صاحبان کشورها و ملل مختلف با اهمیت بوده و هست و از آنجاییکه این میراث ، معرف هویت و تمدن آن کشور می باشد ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و خط قرمز مردم آن سرزمین و کشورهاست ؛ اما آیا میراث فرهنگی و آثار تاریخی ایران ، برای مردم ایران نیز با اهمیت است و خط قرمز آنهاست ؟

مسلما افراد بسیار زیادی در ایران وجود دارند که قلبشان فقط برای ایران می تپد و به هر آنچه که متعلق به ایران و ایرانی است احترام می گذارند و برای حفظش تلاش می کنند ، ولی از طرفی متأسفانه افرادی هم هستند که اکثرا از روی بی اطلاعی و سهل انگاری ، ناخواسته کمر به نابودی میراث فرهنگی کشور عزیزمان ایران بسته اند .

وقتی می گوییم کمر به نابودی ، منظور این نیست که با تیشه و بیل و کلنگ به جان میراث فرهنگی و آثار و بناهای تاریخی این کشور افتاده اند ، بلکه مقصود کوچکترین و شاید کم اهمیت ترین کارها از دید عامه ی مردم باشد ، به عنوان مثال : نوشتن حتی یک یادگاری کوچک بر روی آثار تاریخی !!!

از طرفی دیگر افرادی هم هستند که بالعکس گروه اول ، کاملا با هوشیاری ، داشتن اطلاع ، به عمد و فقط برای مقاصد شخصی و مادی ، اقدام به نابودی میراث فرهنگی ایران می کنند .

بله درست حدس زدید ، قاچاقچیان و دلالان عتیقه ، که با ترفندهای مختلف ، زیرخاکی ها و میراث فرهنگی کشور عزیزمان را به تاراج می برند و به کلکسیون دارها و موزه های کشورهای دیگر با قیمت های نجومی می فروشند ؛ میراثی را که متعلق به یک شخص و دولت نیست ، بلکه متعلق به کل ملت ایران و تاریخ این کشور می باشد .

در مقوله ی میراث فرهنگی نیز مانند بسیاری از حوزه های دیگر ، دولت می تواند سهم بسیار بسیار بزرگی ، چه از لحاظ فرهنگ سازی برای حفظ میراث فرهنگی و چه از لحاظ به کار گیری تدابیر و اقدامات لازم برای ترمیم ، حفظ و بازسازی بناهای تاریخی داشته باشد و از طرف دیگر سعی خود را چندین برابر کند تا میراث فرهنگی کشور ، به این راحتی ها از مرزها خارج نشود و بعد از مدتی سر از موزه های خارجی درنیاورد .

همانطور که در بالا هم اشاره کردیم ، به غیر از دولت ، خود مردم هم می توانند نقش بسیار پررنگی برای حفظ آثار تاریخی داشته باشند و برای نگهداری میراث فرهنگی و آثار باستانی و بناهای تاریخی سرزمینمان تلاش کنند .

ما می توانیم از خود شروع کنیم و تا حد توان به دیگران نیز با زبان ملایمت و دوستی متذکر شویم تا موجی بزرگ در سراسر کشور راه بیفتد ، برای حمایت دائمی از میراث فرهنگی و آثار تاریخی ایران .

به این امید که میراث فرهنگی ایران هم ، برای تمام ایرانیان ( دولت و ملت ) خط قرمز باشد و به دلایل کوچک و بزرگ ، این خط قرمزها شکسته نشوند .