قوانین کودک آزاری دارای چه ریشه و احکامی است ؟

اگر بخواهیم در خصوص قوانین حاکم در برخی از کشورها در مورد کودک آزاری صحبت کنیم بایستی اینگونه بیان کرد که قوانین کودک آزاری دارای ریشه و احکام مختلفی می باشد که در ادامه به 4 کشور اشاره می کنیم .

نخستین کشور ، آلمان می باشد که قوانین کودک آزاری و مجازات های آن را در سال 1969 میلادی در خصوص کودک آزاری تبیین کرد که مطابق آن کودک آزاران بالای 25 سال ، در صورت نظر موافق کمیسیون پزشکی بایستی با استفاده از دارو عقیم شوند .

یا به عنوان دومین کشور ، می شود سوئد را نام برد که قوانین کودک آزاری مشابهی مانند کشور آلمان را در سال 1993 وضع کرد .

و یا دولت اسپانیا که به عنوان سومین کشور مورد مثال در خصوص مبارزه با کودک آزاری ، قانونی را تصویب کرده است که علاوه بر مجازات بیشتر برای کودک آزاران ، آنها را به مدت 20 سال ( بعد از گذراندن دوران محکومیت و آزادی از زندان ) تحت نظر قرار خواهند داد تا به هیچ وجه نتوانند به استخدام هیچ نهاد و سازمانی که با کودکان و نوجوانان سروکار دارند در بیایند .

در خصوص قوانین کودک آزاری مختص ایران نیز مواردی وجود دارد که برخی معتقدند این قوانین به طور واضح و شفاف درباره ی کودکان نوشته و وضع نشده است !

یکی از قوانین کودک آزاری که در ایران وجود دارد ، کودک آزاری توسط والدین می باشد که سه گونه مجازات و سلب حقوق نیز برای آن در نظر گرفته شده است :

۱-مجازات مرتکب یا مرتکبین به استناد ( ماده ۶۱۴ ) قانون مجازات اسلامی و قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مواد ۲ الی ۸ مصوب ۱۳۸۱ می باشد که مطابق آن فرد آزاردهنده به دوتا پنج سال حبس محکوم خواهد شد و در صورت درخواست مجنی علیه مرتکب به پرداخت دیه نیز محکوم می شود .

۲-پرداخت دیه وجبران خسارت مطابق مواد۳۶۷ الی ۴۹۷ قانون مجازات اسلامی که مطابق آن علاوه بر تصمیم دادگاه برای سلب حضانت ، محکوم به پرداخت دیه نیز می شود .

۳-سلب حضانت مطابق ماده۱۱۷۳ قانون مدنی و صدور قرار یا حکم سرپرستی جدید مطابق قانون حمایت از کودکان ونوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست که مطابق آن سلب حضانت از والدین صورت می گیرد .

کشورهای فوق فقط به عنوان نمونه معرفی شدند و هیچگونه ترتیب و … در معرفی آنها مدنظر نبوده است .