شناخت فردی زمینه ساز رفتارهای زناشویی و اجتماعی سازنده
ارتباط اجتماعی سازنده در گرو برخورد صحیح با افراد و همچنین تعامل اصولی با کائنات است ؛ شخصی در این آزمون سربلند خواهد بود که شناخت فردی دست یافته باشد .
شخصی که نسبت به خود مهربان است در برابر دیگر مخلوقات و آفریده ها نیز مهربانی دارد ؛ همه چیز ابتدا از فردیت شروع می شود ، وقتی شخصی می تواند به باور درست از گزینه های ثانویه برسد که به شناخت فردی رسیده باشد و خود را بشناسد . در زندگی مشترک و یا روابط بین انسانی ، نمی توان نسخه ی واحدی را برای اشخاص تجویز کرد ، بلکه این شناخت فردی و آگاهی از روحیات شخص مقابل است که در جهت دهی رفتار شما نقش دارد .
هر شخص با توجه به محیطی که در آن پرورش یافته است و رفتارهایی که با وی شده است شخصیت شکل گرفته ای دارد و در نهایت تبدیل به فردی خواهد شد که برای خود یک نظام است ، خارج از کنترل فردی دیگر صلاحیت هایی را از خود بروز می دهد که در جهت رفع نیازهای خویش است و در مقابل واکنش هایی خواهد دید ؛ در نهایت زندگی تشکیل داده و به صورت انشعاب های بهم پیوسته وارد مجموعه های دیگری می شود و این روابط اجتماعی ادامه دارد…
شناخت فردی تا چه اندازه اهمیت دارد ؟
درک کردن از کلیدی ترین موارد در شکل گیری یک رابطه ی سالم است ؛ زن و مرد زمانی می توانند زیر یک سقف به خوبی زندگی کنند و در اجتماع به ایفای نقش سالم بپردازند که به درستی درک شوند ، پیش زمینه ی این درک شناخت فردی است ؛ وقتی زن خود را به درستی بشناسد رفتارهای مناسبی را از خود بروز داده و طرف مقابل را ترغیب می کند واکنشی مناسب با او داشته باشد و در مقابل به قدرت درک شریک زندگی ، همکار ، خانواده و… نیز رسیده است ؛ این روال تعاملی چندسویه بوده که بین تمام اعضای مرتبط با یکدیگر به صورت دوسویه شکل می گیرد . وقتی شناخت فردی و درک شخص مقابل صورت می گیرد ، نیرو وانرژی در مسیر صحیح خرج می شود پیرو این امر توانایی ها شکوفا شده و ما با اجتماعی سالم روبرو خواهیم بود .
خدمت به خود در گرو شناخت فردی :
زمانی که انسان به درک درست از خویش برسد، با افراد مخالف با روحیات خود ارتباط برقرار نمی کند ، در جوامع نا متوازن ( از نظر کاری و… ) ظاهر نمی شود و در نتیجه مجبور به تحمل فشارهای روحی نخواهد بود . این امر خصوصا در مورد زن ها صدق می کند و باعث می شود روحیات یک زن آنگونه که مناسب محیط خانه است باقی مانده و دستخوش تغییرات سخت و زننده نشود .
شناخت فردی تا چه اندازه می تواند در همگام کردن دیگران باخود موثر باشد ؟
گفتیم که وقتی فردی به شناخت فردی برسد رفتارهایی را از خود بروز می دهد که زمینه ساز عکس العمل اشخاص دیگر خواهد شد ؛ به عنوان مثال شخصی که گفتار نرمی را در پیش می گیرد اجازه ی تندی را به طرف مقابل نداده و یا در بلند مدت موجبات شرمندگی او را فراهم خواهد کرد . به همین نسبت مهم ترین کاری که هر فرد می تواند در تاثیرگذاری بر رفتار مخاطب خود انجام دهد رفتاری است که بروز می دهد .
عدم دستیابی به شناخت فردی این مشکلات را در پی خواهد داشت :
وقتی انسانی به شناخت فردی دست پیدا نکند ( اعم از زن و مرد ) ، مهارت ها و نیاهایش هم سطح با سن او رشد نخواهند کرد و رفتارهای دوگانه ، عدم اعتماد ( به دلیل اضطراب درونی ) به نفس و شکست در روابط اجتماعی بیشتر برای وی بروز می کند همچنین به درستی قادر به شناسایی شریک زندگی خود نمی باشند ( این مورد در خصوص گروه های دوستی و… نیز صادق است ) در پی این موضوع تنش هایی را نیز برای فرد مقابل ایجاد خواهد کرد ، علاوه بر موارد ذکر شده ، شخصی که دچار سردرگمی شده است ( به شناخت فردی دست نیافته ) نیازهای خود را به اشتباه تشخیص می دهد و اهدافی را بر می گزیند که مناسب روحیات وی نیست ، این سردرگمی همیشگی باعث می شود برای ارضا کردن حس خود به نیازهای اطرافیان بیشتر توجه کند ؛ این شرایط در زندگی مشترک ( وقتی شریک زندگی از اصول اخلاقی برخوردار نباشد ) می تواند باعث جابه جا شدن مسئولیت های زن و مرد شود و در اجتماع نیز باعث سوء استفاده از فرد می گردد ؛ در نتیجه شما به فردی بدون هدف تبدیل خواهید شد که وقت شما بی ارزش شمرده شده و اشخاص این اجازه را به خود می دهند که برای آن برنامه ریزی کنند .
شناخت فردی می تواند ادامه داشته باشد ( در شرایط ایده عال ) و یا در جایی متوقف شود ؛ اگر در خانواده ای شناخت فردی در یک فرد ادامه یابد و شخص دیگر از این مهم غافل شود ، رفته رفته این احساس برای یکی از طرفین ایجاد می شود که توسط همسر خود درک نمی شود ، چرا که خود پیشرفت فردی و شخصیتی کرده است و نیازهای متفاوتی دارد در نتیجه انتظار دارد نیازهایش شناخته شده و درک شود اما متاسفانه قدرت درک و رفع آن ها از فردی که در یکجا ثابت مانده است بر نمی آید .