دوچرخه سواری برای بعضی از مردم توصیه نمی شود !

دوچرخه سواری فعالیتی است که اکثر مردم از بزرگ و کوچک حتی برای یکبار هم که شده آن را تجربه کرده اند ؛ این کار را می توان به دو صورت تفریحی و ورزشی انجام داد .

دوچرخه سواری اگر به صورت تفریحی انجام شود بسیار خوب است اما اگر شخص یا اشخاصی بخواهند دوچرخه سواری را به صورت حرفه ای بیاموزند باید به چند نکته دقت کنند و مهمترین این نکات ، نداشتن بیماری هایی از قبیل : آرتروز شدید ، درد مفاصل زانو ، درد مچ پا ، درد لگن ، بیماری های تنفسی مانند آسم و بیماری های قلبی است .

از دیگر نکاتی که یک ورزشکار دوچرخه سوار باید آن را انجام دهد می توان گرم کردن با نرمش ملایم ، رعایت نکات اولیه ( بستن کلاه ایمنی و مچ بند ) ، یادگیری با دوچرخه های عادی ( برای آماده شدن برای دوچرخه های حرفه ای ) ، سرد کردن بدن بعد از ورزش ( برای جلوگیری از فشارعضلانی و درد گرفتن عضلات ) نام برد .

در مورد افرادی که مبتلا به بیماری های تنفسی و قلبی هستند و می خواهند دوچرخه سواری کنند یک نکته ی حائز اهمیت وجود دارد ، اینگونه افراد اگر دچار نارسایی هایی در این زمینه ها نباشند می توانند با اجازه ی پزشک این کار را انجام دهند .
یکی از مهم ترین جنبه های مثبت دوچرخه سواری ، نداشتن ضرر است ؛ یعنی دوچرخه سواری به تنهایی دارای هیچ گونه ضرری نمی باشد مگر این که فرد سوار بر دوچرخه دارای ضعف و یا بیماری باشد .

دوچرخه سواری برای کودکان ، نوجوانان در حال رشد و افراد بزرگسال بسیار مفید است ، البته اگر تمامی نکات ایمنی و قوانین آن رعایت شود .

دوچرخه سواری به شیوه ی حرفه ای نیازمند تمرین های بسیار زیاد ، زیر نظر استادان عالی رتبه در این زمینه است ، این استادان در دوره های آموزشی به افراد مبتدی ضمن یاد دادن نکات ایمنی ، کار با دوچرخه و مراقبت بدن در برابر تصادفات را به آن ها یاد می دهند .

ضمنا این را هم به یاد داشته باشید که ممکن است در دوچرخه سواری همانند دیگر ورزش ها مشکلاتی از قبیل : خسته شدن عضلات و استفاده ی بیش از حد از آن ها که می تواند موجب آسیب رساندن به الیاف های عضلانی و در نهایت پارگی یا کشیدگی آن ها شود نیز ، به وجود بیاید .