دارکوب ها نجار هایی در پی شکار حشرات

دارکوب ها پرندگانی هستند که در گونه های مختلفی یافت می شوند ، آن ها از حشرات و کرم های موجود در تنه ی درختان تغذیه کرده و شکار را با زبان خود اسیر می کنند .

دارکوب از جملهپرندگان زیبا و خوش رنگی است که در طبقه بندی علمی در شاخه ی طنابداران قرار دارد ، جانورانی که در این گروه قرار می گیرند یک رشته ی عصبی متصل به مغز در پشت بدن خود دارند و دارکوب نیز از این مورد مثتسنی .

دارکوب ها در گونه های مختلفی وجود دارند : دارکوب بلوطی ، دارکوب خال دار بزرگ ، دارکوب سیاه ، دارکوب کاکل دار و… ؛ پیش تر از این با دارکوب کاکل دار آشنا شدید ، چیزی که به عنوان دارکوب در ذهن ها نقش می بندد پرنده ای مشکی ، با دو لکه ی سفید در اطراف بال ها است که البته بر روی سر خود موهای قرمز رنگی دارد ، گونه از دارکوب ها بسیار از نظر شکل ظاهری نزدیک به گنجشک هستند .

پاهای دارکوب ها دارای سه چنگال است که به سبب کشیده بود و فرم قرارگیری آن ها ( دوچنگال به سمت جلو و یکی به سمت عقب ) شرایطی را بوجود می آورد که پرنده به راحتی بتواند خود را به سطح تنه ی درخت و جاهای دیگر نگهدارد .

دارکوب ها با منقار هایی تقریبا بلند و بال های کوچک از جهاتی خود را شبیه به مرغ مگسخوار نشان می دهند ، دارکوب ها به سرعت در هوا بال می زنند و همین امر موجب می شود که جثه ی آن ها تکان هایی خورده و در یک مسیر مستقیم قرار نگیرد .

همانطور که قابل حدس از محل زندگی دارکوب ها بر روی درخت است ، اگر ویژگی ساختن لانه ی پرندگان بر روی درخت ها را نادیده بگیریم ، رژیم غذایی دارکوبباز هم اجباری است برای این که دارکوب درخت ها را محلی برای زیستن انتخاب کند ؛ دارکوب ها با منقار های نیرومند خود به تنه ی درخت ضربه می زنند و با برداشتن پوسته ی آن و سوراخ کردن تنه ی درخت ، حشرات درون آن را به عنوان تغذیه انتخاب می کنند ، بیرون کشیدن این حشرات از لانه های تنگشان کار چندان دشواری نیست ، برای این منظور دارکوب از زبان بلند خود که نوکی به مراتب چسبناک تر دارد استفاده می کنند .

همانطور که گفتیم دارکوب ها انواع مختلفی دارند که همگی به سبب داشتن ویژگی های کاملا نزدیک بهم در گروه دارکوب ها قرار گرفته اند ، اما از نظر نوع پاها ، تغذیه ی دارکوب ها و… می توان دارکوب هارا در گروه بندی های مختلفی با پرندگان دیگر هم قرار داد .