حسادت و شهری پر از آدم های حسود در این حوالی !
مقاله ای جدا از هرگونه حرف های علمی قلمبه سلمبه که فقط ذهن را درگیر می کند ، مقاله ای با عنوان حسادت و شهری پر از آدم های حسود در این حوالی !
حسادت بد است ؟ حسادت خوب است ؟ اصلا حسود هرگز نیاسود !!! چه جمله ی آشنایی . جمله ای که در عالم کودکی ممکن بود بارها و بارها آنهم به شوخی زده می شد ، ولی در عالم آدم بزرگها ، قصه متفاوت است و این جمله واقعیتی تلخ به نظر می رسد !!!
چه می شود که افراد مجبور به حسادت می شوند ؟ آیا کمبودها و نداشته ها برای دامن زدن به حسادت افراد مؤثر است ؟ یعنی افرادی که نسبت به بقیه ، از مال ، موقعیت ، شأن اجتماعی ، تحصیلات ، ظاهر و فاکتورهای دیگر ، کمتر برخوردارند ، حسودترند؟ پاسخ یک جم منفی است . پاسخ شما چه طور ؟
به طور کلی ، ریشه ی حسادت را در رفتار آدمها باید جستجو کرد . ممکن است یک فرد همه ی موارد بالا را داشته باشد ، ولی باز هم حسادت ، دست از سرش بر ندارد و با دیدن یک نفر ، حتی با داشتن یک ویژگی بیشتر ، باز هم حسودی کند !!! مثلا ممکن است یک فرد وقتی می بیند فرد دیگری با ماشینی مشابه ماشین وی از جلوی او عبور می کند و مدل ماشین او یک مدل از ماشین خودش بالاتر است ، ممکن است حسادت کند . شاید خنده دار باشد ولی این یک واقعیت است و دست خود آن فرد نیست .
حسادت را نباید دست کم گرفت ، چون یک بیماری است ، بیماری که اگر جلوی آن گرفته نشود و پیشرفت کند مثل یک سرطان و تومور بدخیم ، کل وجود فرد را دربرمیگیرد و اول از همه خود او را از پای درمی آورد .
در ابتدای این مقاله ، پای یک ضرب المثل را به صحبت هایمان باز کردیم که در معنای واقعی ، فقط یک ضرب المثل عادی و یا یک شوخی کودکانه نیست ، بلکه واقعیتی محض است . افراد حسود حتی اگر بخواهند هم نمی توانند آسایش و آرامش داشته باشند ، زیرا روز و شب با ذهن خود و تشویش های ذهنی خود درگیرند و نمی توانند به همین راحتی ها از شر آن خلاص شوند . درست مثل کسی که وسواس بیش از حد دارد و این عادت را نمی تواند به راحتی ترک کند .
حسادت کردن به هرچیزی امکان پذیر است ، از فلان نوع آرایش فلانی بگیر تا فلان سمت و پست اهدا شده به فلانی ! از کوچکترین چیزها تا برزگترین چیزها . جالب اینجاست که در اکثر مواقع ، افرادی که به شخص یا چیزی حسادت می کنند ، همیشه آن شخص یا چیز را می خواهند بد جلوه دهند و در ظاهر بدگویی می کنند اما در باطن ، قضیه جور دیگریست . این گونه افراد چون خودشان دارای آن ویژگی و خصوصیت نیستند و کمبودش را در خود حس می کنند ، می خواهند از این طریق ، خلاء های وجودی خود را کاهش دهند .
بنابراین با تأکید دوباره ، نباید فراموش کنیم که حسادت ، یک نوع حس و یا یک رفتار عادی نیست و بلکه نوعی بیماری خطرناک است . پس اگر ما هم آدم های حسودی هستیم ، بایستی برای درمان این بیماری اقدام جدی کنیم ، قبل از آنکه حسادت تمام وجودمان را پر کند و ما را از بین ببرد .
