تلویزیون به عنوان منبعی آموزشی و مفید برای کودکان

همه ی انسان ها و اللخصوص کودکان ، نیازمند این هستند که در زمینه های مختلف آموزش ببینند و چیزهایی که نمی دانند را بدانند ! تلویزیون می تواند برای ارضای این نیاز ، یک منبع مفید باشد .

تلویزیون و شبکه های رسمی اکثر کشورهای دنیا ، از یک چهارچوب قانونی و اخلاقی پیروی می کنند که خوشبختانه در ایران نیز ، این مهم به خوبی رعایت می شود ، به گونه ای که خانواده های ایرانی با راحتی خیال ، می توانند کودکان خود را به تماشای تلویزیون تشویق و ترغیب کنند ، بدون اینکه نگران باشند که مبادا کودکانشان در دام آموزش های غیراخلاقی و تربیتی بیفتند .

با توجه به گسترش روزافزون شبکه های تلویزیون در ایران ( آنهم در سالهای اخیر ) ، تقریبا در حال حاضر شبکه های مختلف آموزشی ، خانوادگی ، ورزشی ، مذهبی ، فیلم و سریال ، کودک و … روی آنتن رفته است و افراد با سلیقه های مختلف می توانند کم و بیش به آنچه مد نظرشان هست برسند و صدالبته که بایستی تعدد این شبکه ها در تلویزیون بنا به نیاز جامعه افزایش یابد و از آن مهمتر برنامه هایی تولید شود که کیفیت و استاندارد لازم را داشته باشند و جنبه های نیازی مردم را بهتر و بهتر پاسخگو باشند .

در همین تعددها می توان از تلویزیون به عنوان یک منبع آموزشی مفید برای کودکان بهره برد و آنها را به تماشای برنامه های آموزشی این جعبه ی جادویی ( البته مناسب با سن کودک ) ترغیب کرد . البته این انتقاد وارد است که متأسفانه در حال حاضر ، آنچنان که باید و شاید در تلویزیون ما برای کودکان ، بسته های مختلف و متنوع آموزشی مناسب با سن آنها تدارک دیده نشده است ، ولی باز هم می توان با کمی درایت والدین ، از برنامه های کودک تلویزیون ، فیلم و سریال های آن و یا حتی از برنامه های آموزشی بزرگسالان ، برای آموزش به کودکانمان استفاده کنیم و آنها را با زبانی که برای کودکمان قابل فهم باشد ، به او منتقل سازیم .

ما هر چه بتوانیم فرزندان و کودکان خود را به تماشای تلویزیون تشویق کنیم و از برنامه های آموزشی و شبکه های مختلف تلویزیونی نهایت بهره مندی را داشته باشیم ، می توانیم در تربیت و آموزش به کودک خویش یک گام به جلو حرکت کنیم و اگر در این راه تلاشمان بر این باشد که تماشای تلویزیون را برای فرزندانمان جذاب و جذاب تر سازیم ، بدون شک نتیجه ی بهتری خواهیم گرفت ، البته این را همیشه باید در نظر داشته باشیم که تلویزیون فقط و فقط می تواند به عنوان یکی از منابع آموزشی و تربیتی ایفای نقش کند ( آنهم به شرط استفاده ی صحیح ! ) و ما باید علاوه بر تکیه به این منبع ، از راههای مختلف و بعضا بهتری نیز در این امر یاری بگیریم تا کودک ما بهتر و بیشتر ، تربیت پذیر شود .

ضمنا این را هم نباید فراموش کرد که اگر خود والدین نیز پا به پای فرزندشان به تماشای یک برنامه ی تلویزیونی بنشینند ، مطمئنا این حضور فیزیکی برای کودک ، علاوه بر ایجاد حس امنیت و آرامش بیشتر ، می تواند به فرایند آموزش پذیری او نیز کمک مؤثری کند . پس حتی الامکان اگر کار خیلی ضروری ندارید ، سعی کنید که شما هم با کودکتان به تماشای تلویزیون بنشینید ، حتی دیدن یک برنامه ی کودک ! مطمئنا این حس مثبت به شما هم منتقل می شود که دیدن تلویزیون با کودک و فرزندتان می تواند چقدر لذت بخش باشد .