جدیدترین مطالب امروز

ترس یا فهمیدن اشتباه و درک علت پرهیز از عمل

تهیه کننده : بخش گوناگون

تهیه شده برای بخش : ازدواج و خانواده

ترس یا فهمیدن اشتباه و درک علت پرهیز از عمل

یک تنبیه و یا اخم و بروز خشونت بزرگترین سوء تعبیری است که برای والدین پیش می آید ، آیا کودک شما متوجه اشتباه خود شد !؟ قطعا خیر ، تازه اگر باعث ترساندن او نشده باشید .

واژه ای که بیشتر برای ما جا باز کرده است ، تنبیه می باشد ؛ تنبیه ، قانون های خانوادگی و… اما آیا این ها برای فرزند شما مفهومی دارند !؟ پاسخ هم مثبت و هم منفی است .

این کاملا طبیعی است که والدین برای خانه و خانواده ی خود قوانینی را در نظر بگیرند ؛ در مقابل اشتباه فرزند خود واکنش هایی یکسان داشته باشند که عموما تنبیه نام می گیرد و… اما پیش از هر چیز باید به چند نکته توجه کرد :

اول اینکه : خشم خود را در این خصوص دخیل نکنیم . این یک واقعیت است که با توجه به موقعیت و شرایط جسمانی ، شما از فرزند خود قدرتمندتر هستید ، زمانی که از رفتار و اشتباه فرزند خود عصبانی می شوید ، سعی کنید ابتدا خشم خود را خاموش کرده و بعد به فکر گوشزد کردن خطا و تربیت باشید . برای این کار می توانید محیط را برای چند دقیقه ترک کنید و یا از پیش جملاتی نظیر ” من می توانم خودم را کنترل کنم ” و… را با خود تکرار کنید .

دوم : اطمینان داشته باشید فرزند شما اشتباه را ناآگاهانه انجام داده است . در واقع اگر کودک از روی لجبازی رفتار یا عملی را انجام دهد ( تکرار اشتباه ) لازم است تنبیهی برای او در نظر گرفته شود ( متناسب با نوع خطا ) ؛ اما اگر کودک کاری را انجام داده و یا رفتاری را بروز داده است که مطابق اصول انسانی یا صحیح اجتماع نیست ، باید ابتدا او را متوجه اشتباه خود بکنید .

به خاطر داشته باشید شما فرزند خود را برای خودش تربیت می کنید ؛ با بهترین الگوهایی که می توان درون یک انسان کامل جستجو کرد ؛ نه برای خودتان ! پس تا اینجا هم قول شدیم تا خشم خود را کنترل کرده و صرف آنکه رفتاری مطابق با خواسته ی ما نیست آن را اشتباه ندانیم ؛ همچنین با توجه به این موضوع که اشتباه آگاهانه بوده است یا خیر ، راه تنبیه یا توجیه را پیش بگیریم . فراموش نکنید تنبیه را به نسبت اشتباه در نظر بگیرید ؛ سهل گیری می تواند باعث تکرار مکرر اشتباه و سختگیری زمینه ساز ترس شود .

حالا که آرام هستیم و تنها هدف تربیت کردن داریم ، بیایید ببینیم اگر اشتباه از روی آگاهی نبود چه کنیم ؟ بسیار ساده است ، کودک را متوجه کنید که چرا رفتار یا عمل او مورد قبول واقع نمی شود ؛ اگر اشتباه او پرت کردن اسباب بازی است به او بگویید با این روش اسباب بازی ها خراب می شوند و قابل استفاده نخواهند بود ، اما اگر رفتار از روی لجبازی مجدد تکرار شد ( به عنوان مثال همان پرتاب کردن اسباب بازی ) ، برای مدتی محدود تنبیهی مناسب در نظر بگیرید ، مثلا اسباب بازی هایش را جمع کنید و تا دقایقی استفاده از آن ها را ممنوع کنید .

در نظر داشته باشید که باید در تصمیمات خود ثابت قدم باشید ، درثانی تنبیهاتی را در نظر نگیرید که بعدا پشیمان شده و مجبور به عذرخواهی شوید ، کودک اگر خطا نکند هرگز نمی آموزد ، چه بهتر است که این اشتباه ها را در بستر خانواده انجام داده و از سوی شما راهنمایی شود .

خوب است بدانید فرزند شما تا 2 سالگی نیاز چندانی به دانستن علت احساس نمی کند ؛ برای کنترل او می توانید از کلماتی نظیر نه و… استفاده کنید ، در واقع از 2 سالگی به بعد است که در خصوص علت اشتباه بودن کارهایش کنجکاوی کرده و تمایل بیشتری برای شنیدن توضیح از خود نشان می دهد . اما پرهیز از برخی تنبیه های کلامی مانند ” دیگه بچه ی من نیستی و… ” تا همیشه ثابت است ، چراکه می تواند تداخلات فکری و احساسی را در کودک ایجاد کند و از آنجا که فرزند شما قادر به کنترل احساسات و بیان صحیح آن ها نیست ، قطعا ترس و اضطراب خود از شنیدن این جملات را با پرخاشگری و… بروز می دهد .

در انتها از شما عزیزان می خواهیم در روش تربیتی خود ثابت قدم باشید اما تنبیه و اصلاح اشتباه را به کانون خانواده محدود کنید ؛ بجز موارد خاص ، بزرگ کردن اشتباه کودکان در جمع و مجبور کردن آن ها برای عذرخواهی آسیب جدی در شکل گیری شخصیت آن ها خواهد داشت .

مرتبط ها

قالب خبری