تبلیغ ازدواج به شیوه فیلم و سریال های ایرانی

مطمئنا شما هم با شیوه ی تبلیغ ازدواج در فیلم و سریال های ایرانی آشنایی دارید . شیوه ای که فقط تأکید بر ازدواج دارد ، ولی معلوم نیست چگونه و با چه هدفی ؟

تقریبا از اوایل دهه ی 80 بود که با ورود چهره های جوان و تقریبا جدید به سینمای کشور ، چهره ی دیگری از سینمای ایران دیده شد ، چهره ای که از سوژه های جنگ و سینمای دفاع مقدس عبور کرده بود و رنگ و لعاب دیگری به فیلم ها بخشید . ( البته از اواسط دهه ی 70 استارت سینمای عاشقانه زده شد و دهه ی 80 رسمیت بیشتری پیدا کرد ) ، طوریکه در اکثر فیلم ها ( چه فیلم هایی که تم طنز و سرگرمی داشت و چه فیلم های عاشقانه ) ، رگه هایی از ازدواج مشاهده می شد و معمولا در اغلب آثار شاهد یک مراسم عروسی و یا دیالوگ های مربوط به خواستگاری و ازدواج بودیم ، که همه ی اینها نشأت گرفته از یک الگوی اصلی بود ، الگویی با عنوان تبلیغ ازدواج !

این رویه خواسته یا ناخواسته ادامه پیدا کرد و در حال حاضر در اکثر فیلم ها و سریال های ساخت ایران ، تبلیغ ازدواج به یک سوژه ی تقریبا تکراری تبدیل شده است ، تا جاییکه افراد از ابتدای فیلم ممکن است حدس بزنند که فلان شخصیت مرد با فلان شخصیت زن ازدواج خواهد کرد یا خیر !

در اینجا یک سئوال مطرح است که آیا این شیوه ، روش درستی برای تبلیغ ازدواج است و آیا با اینگونه روش ها ، افراد ترغیب خواهند شد به ازدواج ؟

تبلیغ ازدواج آنهم در فیلم و سریال ، شاید شرط لازم و یکی از بهترین گزینه های فرهنگ سازی باشد ولی بدون شک ، شرط کافی نیست !

بسترسازی در این امر ، تدابیر دولت برای ترویج ازدواج آسان ، تغییر دادن افکار مردم با ابزارهای مخصوص به این کار و … نیز می تواند به میزان قابل توجهی کمک کننده باشد .

به قول یک مثل قدیمی که می گوید ” با حلوا حلوا گفتن ، دهن شیرین نمیشه ” پس نیاز به فکرهای اساسی در خصوص این موضوع می باشد .

برای فرهنگ سازی تبلیغ ازدواج ، نمایش بازی کردن های ساختگی کافی نیست و باید فاکتورهای دیگری را هم رعایت کرد تا باورپذیری عمومی داشته باشد ، به عنوان مثال می شود از زندگی گذشتگان خود وام بگیریم و در آثار سینمایی و تلویزیونی از آنها بیشتر استفاده کنیم ، یا به عبارت دیگر ، باورهای افراد گذشته در خصوص ازدواج را زنده سازی کنیم و به تصویر بکشیم و کارهایی از این دست ، که دست اندرکاران مربوطه بهتر می دانند .

متأسفانه در اغلب فیلم ها ، خبری از فرهنگ سازی اصولی و واقع بینانه برای ازدواج های ساده نیست و این به اصطلاح فرهنگ سازی ها ، به جای هدایت صحیح افکار عموم مردم و گرایش آنها به سمت ساده گیری ازدواج ، بیشتر شبیه شده به شعار تا واقعیت ! ( البته جای امیدواری وجود دارد که در برخی فیلم ها ، این فرهنگ سازی ها به خوبی انجام می شود ولی کافی نیست )

فرهنگ سازی واقعی در جهت تبلیغ ازدواج زمانی صورت می گیرد که حرف و عمل یکی باشد و همه ی آنهایی که دستی بر آتش دارند ، از جمله دولت ، مجلس ، اصحاب رسانه و … متفق القول شوند و تصمیم قطعی برای حل این فرهنگ های وارداتی از غرب را بگیرند تا شاید مردم هم به جای چشم و هم چشمی های کورکورانه ، ریخت و پاش های بیهوده و … کمی رویه ی خود را تغییر دهند و باور کنند که فرهنگ ایرانی و نگاه اسلامی به ازدواج ، اصلا به این سبک و سیاقی که متأسفانه روز به روز هم در حال گسترش می باشد ، نیست .

امیدواریم سینما و تلویزیون ایران هم که می توانند نقش بسیار مؤثری در این خصوص داشته باشند ، بتوانند از قدرت خارق العاده ی تصویر ، به بهترین شکل استفاده کنند و یک صدا شوند ، تا آثاری ساخته شود که در تبلیغ ازدواج ، شبیه به شعار نباشد و به جان مردم بنشیند و روزی برسد که ایران ، به عنوان نمونه ای بارز از ازدواج آسان در دنیا شناخته شود .