بی توجهی والدین مهم ترین عامل اضطراب کودکان

اضطراب در کودکان امروزه بیشتر از بزرگسالان به چشم می خورد ، پیش از هر عاملی مانند بازی های کامپیوتری و… ، آموزش های ناقص والدین بر این مهم دامن می زند .

اضطراب و استرس زمینه ساز بسیاری از بیماری های روحی و جسمی در افراد می باشد ، همچنین در صورت عدم رسیدگی و رفع مشکل می تواند عمده علل ناکامی در روابط عاطفی و اجتماعی را در سنین بالا رقم بزند . امروزه اضطراب در کودکان به شدت به چشم می خورد و اغلب این رفتار را نتیجه ای از بازی های رایانه ای و تاثیرات منفی غذاهای آماده می دانند ، اکنون کمی به بررسی علل اضطراب کودکان در محیط اطراف می پردازیم و کمی انگشت اتهام را به سمت خودمان می گیریم .

از نشانه های مخفی اضطراب در کودکان شب ادراری است ، در طول روز نیز کودک ممکن است رفتار های یکنواختی را برای مقابله با اضطراب در پیش بگیرد ( مانند مکیدن انگشت ، وابسته شدن به پستانک و… ) ، در مواردی نادر اضطراب می تواند مانع پذیرفتن مدرسه و یا هر محیط مستقل دیگری از سمت کودک بشود .

اما از اولین علل اضطراب ناکامی و شکست در کار ها است . شکست در انجام یک کار گروهی مانند بازی ، شکست در پذیرفته شدن از سمت والدین و… ؛ نتیجه ی این رفتار ها زمانی به اضطراب دائمی تبدیل می شود که کودک راه مقابله با آن را نیاموخته است و در این تعلیم مهم والدین نقش اساسی دارند .

در گام های نخست مواجهه با اضطراب کودک کمترین مکانیسم دفاعی را در پیش می گیرد و خود را از محیط ( یا محیط هایی ) که باعث تشدید اضطراب وی می شوند دور می کند اما رفته رفته راه مقابله با اضطراب را افزایش داده و به انکار واقعیت ( به اصطلاح دروغگویی ) پناهنده می شود و در آخرین مرحله به دنبال مقصری می گردد تا ناکامی های خود را به او نسبت دهد .

در این سه مرحله که از یک اضطراب کوچک شروع می شود و در صورت عدم توجه رفته رفته اوج می گیرد ، افکار و رفتار های گوناگونی در کودک نمودار می شود که ریشه کن کردن آن ها در آینده ( برای خود فرد ) بسیار دشوار است اما مطابق میل نبوده و آزاردهنده نیز می باشد .

والدین با سپردن مسئولیت های اجتماعی لذت بخش و متناسب با سن کودک می توانند بعداجتماعی کودک را تقویت کنند و در صورت بروز مشکل و یا شکست در کار ، راه صحیح برخورد را به کودک خود بیاموزند ، قطعا این بهترین جایگزین به جای رفتار های سرزنش کننده و ترد کننده است .

در صورتی که به این گونه نیاز های روانی کودک توجه نشود ، از جمله راه های فرار کودک از اضطراب می تواند به نوعی بازی های رایانه ای باشد .

و در نهایت این اضطراب بزرگ و بزرگ تر می شود و می تواند کودک را که نیاز شدید به تایید و تشویق از سوی دیگران را دارد به فردی گوشه گیر تبدیل کند . و این اولین گام های کودک در مسیر با شیب ملایم افسردگی است …!