بارهنگ و خواص متعدد این گیاه دارویی در طب سنتی

یکی از گیاهان دارویی مؤثر در سلامتی که اتفاقا دارای خواص متعددی در طب سنتی نیز هست ، بارهنگ نام دارد ؛ گیاهی که از شهرت تقریبا خوبی در میان افراد برخوردار است .

بارهنگ ( Plantago ) که با نام باتنگ نیز در برخی منابع یاد می شود ، گیاهی است علفی و خودرو و چند ساله ، دارای برگ های سبز پهن و گل آذین سنبله ای آن در وسط برگ ها قرار دارد ؛ دانه آن ریز و مدور و سیاه مایل به بنفش ؛ این گیاه در باغ ها و روی چمن ها و کنار جوی های آب در نواحی معتدله زمین بوفور یافت می شود .

طبیعت بارهنگ ، سرد و دانه آن و گاهی برگ و ریشه این گیاه مصرف درمانی دارد . مضمضه نمودن آب برگ این گیاه سبب بهبودی زخم های داخل دهان می شود.

کشیدن آب برگ آن در بینی سبب التیام زخم ها و شقاق مخاط بینی شده و بدینوسیله از خون دماغ جلوگیری می شود .

گرفتن آب طبخ شده بارهنگ در پای دندان دردناک ، درد را تا حدودی تسکین می دهد و تقویت کننده لثه نیز می باشد . طبخ کرده ( دم کرده ) دانه بارهنگ جهت معالجه بیماری هایی مثل نفس تنگه ( آسم ) پیچش شکم و ناراحتی های ریه ای و زخم های دستگاه گوارش بکار می رود .

خوردن دانه بارهنگ و بهمن پیچ بطور مساوی استفاده می کنند و پس از بخ آب صاف کرده آن را با روغن بادام شیرین می خورند .

بعضی از پزشکان به افرادیکه اسهال خونی دارند دستور می دهند مقداری بارهنگ را با کمی سرکه و عدس طبخ نموده و پس از اضافه نمودن قدری نمک طعام بر آن میل نمایند ( بارهنگ ده گرم ، سرکه نصف استکان و عدس پنجاه گرم با اضافه نمودن مقداری نمک طعام ) ضماد لعاب بارهنگ به اعضاء سوخته شده با آتش یا مواد شیمیایی نظیر اسیدها و بازها ، بهبودی عضو سوخته شده را تسریع کرده و سوزش زخم را هم نقصان می دهد ( چنانچه عضوی با مواد شیمیائی سوخته شود قبل از هر چیز شستشوی ماده شیمیائی از عضو لازم می باشد و بعد از شستشوی با آب به مداوا پرداخته شود )

منبع : دکترسلام