استفاده بیش از اندازه نمک مرگ پنهان را به دنبال دارد
نمک برای بدن لازم و هم زیان بار است ؛ با اطلاع از حد مجاز نمک روزانه و اطلاع از ضرر های آن می کوشیم بیماری های ناشی از سفیدبرفی کوچک را به حداقل برسانیم .
در دنیای امروزی که اینترنت به بخشی جدا ناشدنی از زندگی تبدیل شده است ، دسترسی به اطلاعات کار سختی نیست خصوصا در مورد مطالبی که زیاد مورد توجه عموم قرار گرفته ، مانند نمک …
قصد از نگارش این مطلب ، نه منع شما از مصرف نمک است و نه تشویقتان ؛ حتی سعی نداریم با بزرگ نمایی ضرر ها و یا فواید آن شما را از مصرف آن ترسانده یا به مصرف آن ترغیب کنیم ؛ تنها به زبان خیلی ساده دلایل نیاز بدن به این ماده را شرح می دهیم و اتفاقاتی که بدون اغراق با مصرف زیاد آن و یا پرهیز نا بجا از آن در بدن رخ می دهد را برایتان عنوان می کنیم .
ابتدا قصد داشتیم نیاز بدن به املاح معدنی از جمله کلر و سدیم را برایتان شرح دهیم ، سپس برآن شدیم پیرامون نمک با شما صحبت کنیم چرا که نمک از سدیم و کلر تشکیل شده و همان طور که می دانید کلریدسدیم هم خوانده می شود .
ابتدا به توضیح مختصری در خصوص کلر و سدیم می پردازیم :
به طور کلی کلر یک گندزدا است که در تهیه سفیدکننده ها و پالایش آب شهری و… از آن استفاده می شود ؛ در بدن نیز به عنوان پاسبان و پاکیزه کننده می توان از آن یاد کرد .
به ندرت پیش می آید بدن دچار کمبود کلر شود حتی مقدار زیادی آن توسط ادرار دفع می شود و باید در مصرف آن دقت نمود زیرا نقطه ی مقابل موارد یاد شده می توان به ضررهای آن برای پوست ، مو و ریه اشاره کرد .
تا حدی که در جنگ جهانی از کلر برای تهیه ی گازخردل استفاده شد ! همچنین استفاده ی زیاد آن در پالایش آب نیز برای پوست و مو و ریه ( بیماران مبتلا به آسم و برونشیت ) مضر است ؛ به طوری که امروزه پیشنهاد می شود برای استحمام بر دوش دستگاه کلرگیر نصب شود .
گلابی ، نمک ، گوشت و غذاهای پر پروتئین را می توان منبعی برای کلر معرفی کرد .
کلر در روده ی کوچک جذب و از طریق کلیه دفع می شود .
اکثر یا حتی تمام مواردی که ذکر شد را می توان در مورد سدیم هم تایید کرد ؛ زیرا همان طور که گفتیم کلر و سدیم با هم در ارتباط هستند ( از نمک هم به عنوان کلریدسدیم یاد کردیم ) و معمولا منابع غنی از کلر ، غنی از سدیم هم می باشد ؛ همچنین سدیم نیز اغلب بیش از حد مجاز به بدن رسیده و مجدد با ادرار دفع می شود .
استفراغ مقدار زیادی کلر و سدیم را از بدن دفع می کند ، در تابستان که تعریق زیاد است ، بدن با از دست دادن نمک ، خود به خود کلر و سدیم زیادی را از دست می دهد .
خب پس تا حدودی با نمک هم آشنا شدید این طور نیست ؟
نمک کالری ندارد و باعث چاقی نمی شود ولی استفاده ی بیش از حد آن ورم بدن را به دنبال دارد .
با مصرف زیاد نمک ، مقدار سدیم و کلر در بدن بالا می رود و بدن فرمان تشنگی را صادر می کند ، با وارد شدن حجم بالای آب و مایعات به بدن وزن به طور ناگهانی و البته موقت ( تا دفع مایع اضافی ) افزایش می یابد ؛ پس از این روند می توانید نتیجه بگیرید که مصرف نمک برای بیماران کلیوی ( دفع مایعات توسط کلیه صورت می گیرد ) نظیر مبتلایان به هپاتیت مضر است .
نمک ( در نتیجه سدیم و کلر ) آب ( مایعات ) بدن را تنظیم می کند ، قند خون را تنظیم کرده و انرژی تولید می کند ، مصرف صحیح آن به عملکرد صحیح سلول های عصبی کمک می کند ؛ همچنین مانع ریزش بزاق دهان در هنگام خواب می شود و…
ولی توجه داشته باشید که معمولا مقدار مورد نیاز بدن ( روزانه شش گرم ) و حتی چیزی بیشتر از این مقدار به وسیله ی طعام و خوردنی های دیگر وارد بدن ما می شود و بدن مجبور به دفع مقادیر اضافی است پس خودتان را کنترل کرده و به فکر زیاد مصرف کردن آن نیفتید !
زیرا مصرف بیش از اندازه ی نمک بر فعالیت بخش های دیگر اثر گذاشته و بیماری های کلیوی ، سکته ی قلبی ، پوکی استخوان ، فشار خون و … را به دنبال دارد ؛ همچنین مصرف بالای آن برای بیماران مبتلا به آسم مضر است .
با کم کردن نمک از برنامه ی غذایی خود شاید ابتدا غذاها برایتان بی نمک به نظر برسد اما به تدریج با بالا رفتن حساسیت گیرنده های چشاییتان ، طعم اصلی غذا را احساس کرده و از آن لذت می برید .
