آنژیوکت محصولی کاربردی و مهم در علوم پزشکی

در این مقاله میخواهیم از محصولی کاربردی و مهم در علوم پزشکی صحبت کنیم تحت عنوان آنژیوکت یا برانول ، محصولی که کاربردهای خاصی در حوزه پزشکی دارد .

آنژیوکت یک محصول چند کاره است که برای تزریق های مکرر یا طولانی مدت سیاهرگی داروها، خون یا سایر محلولهای تزریقی به تنهایی يا ترکیبی از آنها بکار می رود. این محصول برای بی حسی اسپاینال، اپیدورال، کادال و حتی بیوپسی نیز استفاده می شود.

برانول ها یا آنژیوکت ها لوله های قابل انعطافی هستند که توسط یک سوزن کوچک داخل ورید تعبیه می شوند. در ابتدا برانول با سوزن وارد رگ می شود، سپس سوزن خارج شده و قسمت پلاستیکی ظریف داخل رگ باقی می ماند.

روش کاربری برانول ( آنژيوکت )

– پس از انتخاب محل تزریق و رگ مورد نظر و بستن گارو، محل را با پنبه آغشته به الکل تمیز نموده و آنژیوکت را از پگ خارج می نماییم. محافظ سرسوزن را از روی آن برداشته و نوک سوزن و تفلون همراه آن را وارد پوست و رگ بیمار می کنیم. به محض مشاهده خون در انتهای آنژیوکت ، اندکی سوزن را از داخل تفلون بیرون کشیده و تفلون را تا نزدیک به محل اتصال قسمت پروانه ای وارد رگ می کنیم.

– قسمت پروانه ای را باز کرده و با چسب به پوست ثابت می نماییم سپس سوزن را خارج نموده و رابط ست سرم یا ست خون را به آنژیوکت وصل می کنیم. در صورت نیاز به تزریق دارو می توانید با باز کردن دریچه رنگی روی آنژیوکت دارو را تزریق کنید.

– يکی ديگر از کاربردهای آنژيوکت ها در بخش NICU می باشد. تمام نوزادان بستری در NICU یک مسیر رگی جهت دریافت مایعات و دارو دارند که معمولا در دستها یا بازوها قرار دارد. اما گاهی ممکن است در پا، ساق پا و یا حتی روی سر قرار داشته باشد. گاهی اوقات لازم است جهت دادن حجم بیشتری از مایعات و دارو، مسیر وریدی بزرگتری در دسترس باشد. این مسیر ورید های مخصوص «مسیر مرکزی» نامیده می شود چرا که آنژیوکت در ورید های بزرگتر و مرکزی تر سینه، گردن و یا کشاله ران تعبیه می شود.

آموزش نحوه آنژیوکت زدن :

۱- بر حسب اندازه رگ محل و مورد مصرف، اندازه مناسب آنژیوکت را انتخاب کنید (معمولا نمره ۱۶ تا ۲۰) (برای تزریق خون آنژیوکت ریزتر از نمره ۱۸ مناسب نیست).
۲- در موارد آنژیوکت های بزرگ (کمتر از نمره ۱۵-۱۴) ابتدا پوست محل را بی حس نمایید.
۳- تنۀ آنژیوکت را بین شست و انگشتان دوم، سوم و چهارم نگه دارید (به طوریکه سوراخ سر سوزن به طرف بالا باشد).
۴- با شست دست دیگر دیستال ناحیه را به طرف دیستال بکشید تا ورید ثابت و بی حرکت نگه داشته شود.
۵- همانند روش اسکالپ وین، آنژیوکت را با زاویه ۲۰تا۳۰ درجه وارد پوست (و با کاهش زاویه) وارد رگ نمایید.
۶- پس از ورود آنژیو کت به میزان ۰,۵ سانتیمتر داخل رگ و مشاهده خروج خون، تورنیکه را باز کنید و سپس در حالیکه سوزن را ثابت نگه داشته اید کانول را به داخل رگ هدایت نمایید.
۷- با یک انگشت پروگزیمال رگ را فشار دهید و پس از در آوردن سوزن ست سرم یا درپوش آنژیوکت را به آن وصل کنید.
۸- پماد آنتی بیوتیک موضعی بر روی سوراخ ورود کانول مالیده و با نوار چسب آنژیوکت را به پوست ثابت کنید.

توجه :

– پس از خروج قسمتی از کانول هیچگاه سوزن را به داخل کانول نرانید. زیرا ممکن است باعث کنده شدن قسمت دیستال کانول و در نتیجه آمبولی شود.
– قبل از اتصال ست به آنژیوکت باید هوا گیری انجام شود تا هوای محتوی داخل ست خارج شود.

نکته :

– در صورتی که کانول داخل رگ نباشد با شروع تزریق محلول، بیمار احساس درد کرده و محل برآمده می شود.
– در افراد مسن رگ ها اسکلروتیک و سخت هستند و به سرعت پاره و به اصطلاح بومبه می شوند. برای جلوگیری از این مساله از سوزن های کمی کوچک تر استفاده کنید و تورنیکه را برای مدت طولانی نبندید.
– کانولهای وریدی نبایستی بیش از ۲ تا ۳ روز در یک محل باقی بمانند.

منبع : دکتر سلام