آمریکا یکی از قطب های کشف استعداد در جهان

استعداد ؟ واژه ای که برخی از کشورهای جهان در پی کشف آن در افراد می باشند تا سرمایه های انسانی قدرتمندی را شکل دهند. آمریکا یکی از سردمداران و مدعیان کشف و جذب استعداد است .

به طور کلی شناخت استعداد در افراد ، جزء مهمی از سرگرمی ها و الزامات مورد توجه در برخی از کشورهای سراسر دنیاست ، زیرا آنها این موضوع را به خوبی درک کرده و می دانند که با کشف صحیح استعداد در هر فرد و سرمایه گذاری روی او ، می توانند یک سرمایه گذاری هدفمند و معمولا پرسود را برنامه ریزی کنند .

برخی از کشورهای جهان که ممکن است ظرفیت های کشف و پرورش استعداد کمتری را در بین بومیان کشورشان ببینند و یا مصمم برای رسیدن به اهداف و آرزوهای بزرگ در سرشان باشند ، همیشه در پی کشف و جذب استعداد هایی از کشورهای دیگر هستند که در این میان ، یکی از کهنه کارترین و مدعیان این زمینه ، کشور آمریکاست . کشوری که قدرت جذب بالایی هم در کشاندن این استعداد ها به سمت خودش دارد .

آمریکا با صرف هزینه های زیاد ، تبلیغات جهانی و تخصیص اعتبارات و امکانات وسوسه انگیز در این زمینه ، افراد زیادی را به کشورش می کشاند تا به واسطه ی استعداد آنها همیشه حرفهای زیادی برای گفتن به جهانیان داشته باشد .

همانطور که می دانید چه در تاریخ آمریکا و چه در حال حاضر ، افراد با استعداد متعددی از ایران نیز در حال کار کردن در آمریکا هستند که اغلب از متخصصین و بهترین های آمریکا نیز محسوب می شوند .

از جمله ایرانی های موفق در تاریخ آمریکا و همچنین عصر حاضر می شود به افرادی چون : استاد ابوالقاسم غفاری ( اولین ایرانی در سازمان فضایی ناسا ) ، انوشه انصاری ( موسس و مدیر کمپانی بزرگ “Telecom Technologies” امریکا و اولین زن فضانورد ایرانی ) ، جمشید دلشاد ( شهردار شهر بورلی هیلز آمریکا ) ، امید کردستانی ( مدیر بازرگانی، سهامدار و معاون ارشد “گوگل” ) ، قاسم اسرار ( عضو هیئت مدیره سازمان فضایی ناسا ) ، فرزاد ناظمی ( مدیر فنی “یاهو” ) و …. اشاره داشت .

مطمئنا رسیدن به جایگاهی که آمریکا در آن به سر می برد ، تلاش و برنامه ریزی زیادی می طلبد ، همانطور که آنها ، این نیاز را در خود حس کرده و برای رسیدن به آن تلاش کرده اند ، هر کشوری که خواهان چنین جایگاهی باشد محکوم به تلاش است .

برخی از واقعیات را باید قبول کرد که کشورهای توسعه یافته ای نظیر آمریکا و امثالهم ، می توانند الگوهای خوبی از نظر علمی ، فناوری ، نظم در کار ، قانون مداری در تجارت ، اقتصاد و دیگر داشته های مثبتشان در بین کشورهای دیگر و به خصوص کشورهای در حال توسعه باشند ، پس اگر تقلیدی در این جهات روی دهد ایرادی ندارد ، زیرا باعث پیشرفت و بالندگی بیشتر خواهد شد . امید که روزی برسد تا به جای تقلیدهای بعضا کورکورانه ی اعتقادی – فرهنگی ، که متأسفانه در عصر حاضر ، خیلی باب شده است ، تقلیدهای اینچنینی جایگزین شود .